1952 yılında Ernest Hemingway tarafından yayımlanan Yaşlı Adam ve Deniz romanı 1953’te Pulitzer Ödülü’nü, 1954’te ise Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanmıştır. Tekrardan umut etmeyi ve ne olursa olsun pes etmemeyi öğreten bu kitabı her yetişkinin okuması gerekir.
Yaşlı Adam ve Deniz kitabında seksen dört gündür denizden eli boş dönen yaşlı balıkçı Santiago’nun zorlu anları ve asla pes etmeyişi anlatılır. Sonunda kazanıp kaybettiği bilinmez. Lakin kazanmasa bile istemsizce saygı duyma gereksiniminde kalabilirsiniz. Yalın ve duru olan kitapta sembolizm anlamında da pek bir şey yoktur. Kısa ve öz anlatımlar; sade ve akıcı bir dil vardır.
Avını yakalamak isteyen Santiago eliyle, koluyla, mızrağıyla, küreğiyle, çakısıyla savaşmaya başladığında okurların zihnine de ilmek ilmek işleniyordu bu satırlar. Heyecanla kitabın hem bitmesini hem bitmemesini istemek gibi bir ikilemde kalınıyor doğrusu. Çok kalın olmayan bu kitabı okumak yaklaşık olarak 3 saatinizi alır. Ve bu üç saat bu kitap için değer 🙂
İşte kitaptan kıssa bir alıntı:
” Havana açıklarında, Golf Stream’de küçük teknesiyle yalnız başına avlanan balıkçı Santiago, zayıf, yüzü ve ensesi kırış kırış buruşmuş yaşlı bir balıkçıydı. Yanakları, güneşin esmer lekeleriyle kaplıydı. Bu lekeler çenesine kadar iniyordu. Oltasına takılan balıkları çeken elleri yarık yarık ve yol yol çizgilerle dolmuştu. Santiago, seksen dört gündür sandalıyla denizde olduğu halde bir tane dahi balık avlayamamıştı. Yanına küçük bir yardımcı almış, fakat kırk gündür balık avlayamadığı için bu çocuk balık avlamayı becerebilen balıkçıların yanında çalışmaya başlamıştı. ”