1927’de Diyarbakır’da doğdu.
Asıl adı Ahmed Önal.
Orta öğrenimini Diyarbakır Lisesinde tamamladı.
Daha sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümünde okudu.
Öğrenciyken, 2 yıl hapse hüküm giydi.
Cezaevi günleri sona erince Ankara’ya yerleşti.
Ankara’daki gazeteler ve dergilerde yazdı.
Yıllarca çalıştı, okudu, uğraştı…
Eni sonu, şair oldu çıktı.
İyi ki de oldu!
Ahmed Arif, halkın içli, gür sesiyle şiirler yazdı.
Şiiri, yaşam edinmiş bir şairdi…
Gençlik, Yeryüzü, Papirüs gibi dergilerde şiirleri yayınlandı.
Hasretinden Prangalar Eskittim adlı şiir kitabı pek çok defa basıldı.
Yediden yetmişe, geniş kitlelere ulaştı.
Ve şiirleri, notalarla da buluştu elbette!
1- Onur Akın – 33 Kurşun
Düşüm, gecelerden kara
Bir hayra yoranım çıkmaz
Canım alırlar ecelsiz
Sığdıramam kitaplara
Canım alırlar ecelsiz
Sığdıramam kitaplara
2- Fikret Kızılok: İki Parça Can
Rüya kahrım, rüya zindan.
Nasıl da yılları buldu,
Bir mısra boyu maceram…
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi,
Bilmezler nasıl sevdik,
İki yitik hasret,
İki parça can.
3- Grup Baran – Unutamadığım
Yalnızlığımda
Mavi ve yeşil,
Açardın.
Tavşan kanı, kınalı – berrak.
Yenerdim acıları, kahpelikleri…
Gitmek,
Gözlerinde gitmek sürgüne.
Yatmak,
Gözlerinde yatmak zindanı
Gözlerin hani?
4- Ahmet Kaya – Hasretinden Prangalar Eskittim ve Oy Havar
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana...
Bir cana bir de başa
Seher vakti leylim leylim
Cellat nişangahlar aynasındasın
Oy sevmişem ben seni
Üsküdar’dan bu yana lo kimin yurdu
He canım çiçek dağı kıtlık kıran
Gül açmaz çağla dökmez…
5- Zülfü Livaneli – Kirvem
Tek’e – tek döğüşte yenilmediler
Bin yıllardan bu yan, bura uşağı
Gel haberi nerden verek
Turna sürüsü değil bu
Gökte yıldız burcu değil
Otuzüç kurşunlu yürek
Otuzüç kan pınarı
Akmaz,
Göl olmuş bu dağda…