Sözleri BenReha’ya ait olan, Zeynep Bakşi Karatağ’ın eşlik ettiği “Kendime Söz Geçiremedim” tüm dijital platformlarda yayında!
BenReha, yıllardır yapmış olduğu radyo programları ile tanınıyor. Son 4 yıldır bağımsız olarak yürüttüğü PiCemiyeti (Pişman İnsanlar Cemiyeti) isimli radyo programı ile her Perşembe 23.59’da canlı yayında dinleyicisiyle buluşan sanatçı, her hafta sosyal medyanın gündemine oturuyor.
Daha önce şiir ve düz yazı denemelerini YouTube ve sosyal medya üzerinden takipçileriyle paylaşan BenReha, kariyerinde bu kez yeni bir serüvene başlıyor.
Pi Cemiyeti (Pişman İnsanlar Cemiyeti) yayınlarıyla büyük bir kitleye hitap eden BenReha, bu şarkıyla birlikte hem kariyerinde yeni bir yola giriyor; hem de bugüne kadar dinleyenlerine radyo programcısı olarak anlattıklarını, şarkılarıyla da aktararak, anlatımına bambaşka bir boyut kazandırıyor.
“Kendime Söz Geçiremedim” şarkısında BenReha’ya, söylediği her şarkıya kendine özgü yorumuyla yeniden anlam kazandıran Zeynep Bakşi Karatağ eşlik ediyor.
Müziği Caner Yılmaz’a, aranjesi Deniz Pektaş’a ait olan Kendime Söz Geçiremedim’in sözleri ise yine BenReha’ya ait. Mix – mastering koltuğunda oturan isim Hakan Yeşilkaya. Elektro bağlamada Caner Yılmaz, elektro gitarda Cihan Tanrıverdi, perdesiz gitar ve e-bow’da Deniz Pektaş, bass gitarda Birkan Şener, tuşlu çalgılarda ve davulda ise Hakan Yeşilkaya var.
2 aylık bir sürecin ardından Deno’s Studio’da kayda alınan şarkıda BenReha,şarkının sözlerinde sadece kendinden değil; kendi gibi olan herkesin hikayesini anlatıyor.
“Kendime Söz Geçiremedim” tüm dijital müzik platformlarında yayında!
Şarkının sözleri ise şöyle;
Dosta düşmana karşı diye dinlediğimiz türkülerin
Nereden bilecektik bu kadar gerçekliğini?
Gidenlerin yerine koyduk hep yenisini
Yeni dediğimiz daha çok parçalamadı mı bizi?
Dosta düşmana karşı diye dinlediğimiz türkülerin
Nereden bilecektik bu kadar gerçekliğini?
Bi’ Ahmet Kaya türküsünde kederlenirken
“Nasıl anlatsak?” diye çekindiklerimizi
Çekinmeden yaşattılar, hiç düşünmeden ne çok kederleneceğimizi
Kaldı geriye kırgın hayaller
“Zehir olsa içerim” diyenler, bir bardak suyu çok gördüler
Kafiye bilmesem de anlatıyorum aklımdaki gerçekleri
Yalanların ortasında doğruluğu savunurken,
Yalan olan hayatımı izliyor buldum
Tam da burada kendimi
Gece aydınlığa elbet kavuşur da
Sabaha sızmış olurum gözümdeki yaşlarla
Öğrenemedim her güzel şeyin bir sonu olduğunu
Kendime söz geçiremedim
Fark edemedim
Yolda düşe kalka çok yorulduğumu
Tek tabanca yaşadığım hayatın ortasında bir ayılsam,
Ne çok şeyin benden ayrıldığını anlatsam
Anlamaz ki gündüzü yaşayan
Gecenin ağırlığı çöküyor üzerime
Sanki tonla yük taşıyorum da
Veysel’in dediği gibi “Dağ olmuşum, üstümdeki kardan gurur duymuşum”
Hatırladıkça düştüğüm yerden uzanıp,
Pose ile manzarayı seyrediyorum
Seyre daldığım uçurumun kenarından atlamayıp
İnadına güneşi batırıyorum
Gürsel, Hürriyet, Talatpaşa
Adalet binası koymuşlar ortasına
Şık giyimli hanımlar, beyler üstün olmuş
Garibanın üstüne basmış da çıkmış adalet dağıttığı makamına
Aşağı mahalleden yazıyorum
Üste çıktığım ikinci katta
Şimdi hayatın altını üstüne getiriyorum.